6 DH Enigma

lustys

1. Zasada - LOGICZNEGO CIĄGU

Logiczny ciąg to cel i adekwatne jego zrealizowanie. Planując zbiórkę pamiętamy o celach pracy harcerskiej. Wyznaczamy cel, uzgadniamy go z drużynowym i zaczynamy obmyślać formy jego realizacji. Czyli najpierw myślimy wyrobienie uczuć patriotycznych, a potem myślimy czy zrobimy grę, czy wycieczkę, a potem czy sami powiemy gawędę, czy cały zastęp będzie gawędził, czy też zaprosimy / spotkamy kogoś kto jest świadkiem historii. Tak samo przy religijności.... myślimy jaki jest cel nasz... a potem sięgamy po formy praktyk i formy religijności.... Logiczny ciąg to także kolejność elementów na zbiórce - które tak jak w historii polski tworzą ciąg przyczyn i skutków: bez niewoli nie ma powstania, bez bohaterów nie ma czynu i nie ma wzorców do naśladowania, bez ustępstw i poświęcenia nie ma pokoju..., bez solidarności i tradycji narodowej nie ma narodu, który ma siłę i wartość.... Logiczny ciąg to też kolejność zdarzeń, które prowadzą od zagajenia, do kolejnych zdarzeń, konieczności wyborów i ich skutków, przygotowań i realizacji, kulminacji i epilogu (oceny, nagradzania). Bez logicznego ciągu zbiórka nie będzie zwarta, harcerze trudniej będą orientować się w zasadniczym celu: po co to wszystko, co ma im to dać i czego wreszcie się od nich oczekuje. Jest to podstawowa zasada dla logicznych wodzów.

2. Zasada - CZTERECH STAŁYCH ELEMENTÓW ZBIORKI

Zbiórka ma cztery stałe elementy zbiórki:
- obrzędowe harcerskie rozpoczęcie (z powitaniem, okrzykiem, pieśnią, musztrą i sprawdzeniem umundurowania, modlitwą)
- gry, harców, pracy zastępu lub służby (element ruchowy, aktywny - także śpiew)
- gawędy (podsumowania gry, pracy) i rady zastępu (spraw organizacyjnych, zadaniach, służbach, terminach) oraz rywalizacji w zastępie (wedle kresek skautowych)
- obrzędowe harcerskie zakończenie (pieśni pożegnalne, krąg, modlitwa, bratnie słowo)
Jest to podstawowy schemat zbiórki, który może się przeplatać.... nabierać różnych form i pulsować przemiennością.... lecz zawsze jest to podstawowy pomocnik do układania zbiórki.

3. Zasada - PRZEMIENNOŚCI ELEMENTÓW ZBIÓRKI

Zbiórka powinna zawierać elementy które są sobie przeciwstawne w formie, tempie, aktywności harcerza, działania zastępem i w pojedynkę, milczenia i śpiewu, ruchu i zamusztrowania .... Dobrze zastosowane elementy spowodują, że harcerze się nie umęczą (a to też ważne jeśli mają się uczyć), nie zanudzą (bo ich uwaga będzie podążała za kolejnym fragmentem), da wiele doświadczeń lub wiedzy (podanej na różne sposoby), itd. Jest to prawdziwa sztuka, która skłania do poszukiwania "pomysłu na ognisko a nie gawędy", "pomysłu na opracowanie przedstawienia a nie zadania do zrealizowania", "scenariusza gry a nie samych zasad", .... Pamiętajmy - nie jest to tylko sztuka układania elementów, ani też doboru pieśni i przerywników ... ale też i zawsze pracy z formą.

4. Zasada - TEMPA (ZMIENNOŚCI I WARTKOŚCI)

Zbiórka zastępu nie może się rozwlekać, nie może trwać dłużej niż obowiązuje umowa z Rodzicami - bo ona jest najważniejsza. Wiadomo: "obowiązki harcerza zaczynają się w domu rodzinnym". Tempo też nie może płynąć z razu wolno, a potem szybko i kończyć się nagle, ale powinno przeplatać fragmenty szybkiego działania i fragmenty statyczne. Zbiórka powinna mieć tempo i raczej pozostawiać niedosyt tuż za kulminacją (gry, podsumowania). Dobrze zastosowana zasada tempa daje poczucie sprawnego działania i zarazem niedosytu, który sprawi że harcerze będą cenili zbiórkę i czekali na nią.

5. Zasada - COŚ NOWEGO, COŚ STAREGO

Każda zbiórka powinna przypominać lub wykorzystywać te umiejętności, które harcerze w zastępie posiedli. Coś nowego to nie jest to taki "szacher-macher", ale podstawowa zasada poznawania coraz to nowych rzeczy i przez nie przygotowywania się do pełnienia służby.

6. Zasada - ZASKOCZENIA

Każda zbiórka musi być czymś nowym - ale na każdej zbiórce musi być coś, co postawi harcerzy przed koniecznością wyboru. Nawet to, że wyprawa w ciekawe miejsce jest wiadoma - bo jak nie poinformować Rodziców - ale nawet wówczas harcerz musi wybierać naukę nad wygodnictwo ... aby wędrować z zastępem. Zaskoczenie to nie tylko elokwencja zastępowego, ale ciągły pomysł na coś co będzie magnesem, coś co każe wybierać harcerzom i coś co da nadzieję na przygodę w harcerstwie. Po wielu latach harcerze, którzy nie są w czynnej służbie a są ojcami swoich rodzin, osobami duchownymi cenią wartość przygody. Jest to dowód skutecznego stosowania tej zasady.

7. Zasada - PODZIAŁU PRACY W ZASTĘPIE

Zastępowy jest wodzem, a każdy harcerz ma swoje miejsce w zastępie. Nie dobrze jest zacząć od powołania podzastępowego, a następnie oddania z własnych rąk proporca - na znak "mocy" zastępu. Jest to żadna moc. Prawdziwa siła wychowania do odpowiedzialności to podział wszystkich funkcji w zastępie - od zapiewajły, przez skarbnika, kronikarza, kucharza, sanitariusza, zwiadowcę ... i dopiero wtedy podzastępowego. To samo przekłada się na przygotowanie zbiórki - która nie może być cotygodniowym teatrem zastępowego jako jedynego aktora, ale zbiórką w którą możliwie każdy coś wkłada - choćby miał przynieść świece, narysować mapę, przygotować wystrój lub potrzebne przedmioty.... To powinno być podstawowym chlebem codziennym. Po to są funkcje i po to też się je zmienia, aby nikt nie wpadł w rutynę i nudę. Zmiana funkcji stawia nowe wyzwanie i wezwanie do służby.

8. Zasada - SAMODZIELNOŚCI I INICJATYWY HARCERZY

Harcerz musi umieć wybierać. W życiu codziennym aby móc przyjść na zbiórkę musi umieć pogodzić obowiązki... Harcerz musi odróżnić dobro i zło ... Odróżnianie dobra i zła stanowi jego ćwiczenie ku coraz większej sprawności odróżniania dobra i zła. Dalej wybór to znaczy, że harcerz musi umieć sam znaleźć rozwiązanie ... Harcerz nie może być wyręczany, nie może być prowadzony za rękę ...harcerz musi umieć sam wybierać. Zastępowy zaś musi umieć uszanować pomyłki harcerzy, musi pozwolić aby oni nauczyli sami się je omijać. Wówczas będą to sami cenili i potrafili. Dobry zastępowy umie wyzwolić inicjatywę ze swoich harcerzy, którzy będą współtworzyli z nim nie tylko fragmenty zbiórek ... ale całe życie zastępu. Za cenę rezygnacji z własnej jedynej wizji - oni - harcerze - staną się jemu równymi. Jeśli zastępowy będzie umiał uszanować swoich harcerzy i docenić, to co oni mogą wnieść do zastępu, oni będą umieli jego uszanować i docenić, a jeśli zaś nie wówczas zastępowy może liczyć tylko na wielkoduszność harcerzy.

9. Zasada generalna - ZASTĘPOWY TEŻ SIĘ BAWI

Zastępowy jest wodzem, a harcerze idą za jego przykładem. On nie wydaje rozkazów, ale rusza na przygodę z zastępem - jako pierwszy wśród równych. "Jeden za wszystkich wszyscy za jednego". Jeśli organizuje grę - on też w niej bierze udział, nawet jako przeciwnik. Zastępowy nie jest reżyserem przedstawienia ale jednym z jego ważnych aktorów. Zastępowy przewodzi zastępowi razem z nim bawiąc się, wchodząc w służbę, razem pracując, razem śpiewając, razem przygotowując przedstawienia i obmyślając jadłospis na wycieczce. Harcerz musi mieć dostęp do swego wychowawcy, bo czerpie z jego przykładu. Jeśli ten przykład będzie dawany tak, iż podzieli harcerzy na masę i wodzów - to z czasem sama masa zrozumie że nie jest wychowywana, nie jest do nikąd prowadzona, sama zrezygnuje i wódz pozostanie sam. Jest to zasada bardzo straszliwa w konsekwencjach i dotyczy wszystkiego - nie tylko wspólnego przebywania i tworzenia, ale także i zdobywania stopni, zdobywania sprawności, pracy nad sobą i służby. Zastępowy musi więc być tym, który pierwszy daje przykład i on ustawia jego miarę. Miara ta może zostać przekroczona, jeśli któryś z harcerzy jest zdolniejszy. Nie powinno to zagrozić więzom i relacjom w zastępie, ale przeciwnie je umocnić. Zastępowy nie powinien się tego bać, ale zawsze powinien jako pierwszy dawać przykład.